Robotnik psychiczny Ged wita Was dziś na terenie kopalni odkrywczowej "Święty Spokój". W jej pokładach pomysłów zalegają tony materiałów dla mych gier. Wysokoenergetyczne bryły projektów wyjeżdżają po cichu, masowo i tanio w dół krainy mojego szkicownika, aby zaraz powrócić przez mój neuroserwis "Alegra!" za dziesięciokrotność ceny potu do mego umysłu, jako gotowe paliwo do przepalenia w twórczej elektrowni!

Cztery razy po dwa razy, osiem razy raz po raz... jeśli MOS da sobie radę to dodamy jeszcze raz. Z objętością gry postanowiłem polecieć typiszem, to znaczy: ilość levlików ustalić na najświętszą cyfrę ośmiobitowców czyli... (odpowiedzi proszę przesyłać mailem na adres). Ale oczywiście nastąpiło typowe dla mnie złamanie dyscypliny budżetowej... i mamy szkice do JEDENASTU levlików. Zwiążcie mi ręce...

Jak w każdej graficznej robocie złota zasada brzmi "od bajzelu do cyzelu". Takoż i właśnie cyzelowanie elementów grafiki tła rozpoczynam. Obecnie panele, z których zrobiona jest grafika skał "dobrze wyglądają, kiedy wchodzą przez drzwi - ale po zawarciu bliższej znajomości "koni się z nimi kraść nie da". Ale taki to urok szkicu - bo to jest nadal szkic, choć z pixli.

Jak mawiają dentyści: "Budujemy nowy most". Zrobimy sobie, na tym moście, małą przerwę niewypoczynkową, aby podjąć pierwszą udaną próbę wybicia kilku żyć graczowi. Wykorzysta się też tę małą, wymuszoną pauzę, aby podmienić kafelki tła na nowy bank charsetów i podczytać grafę do reszty levelu, bo jak mówił jeden świr jeżdżący po Wrocławiu garbusem, z megafonem doczepionym do dachu: "koniec jest bliski!".